O czym najlepiej śpiewać albo pisać wiersze? Oczywiście, że o miłości, najlepiej tej niespełnionej, niezrealizowanej tak naprawdę do końca, zaprzepaszczonej. Poeci uwielbiają pisać, iż „mam wciąż przed oczyma obraz twój”. Brzmi to tak pięknie, chociaż słowa te są proste i nieskomplikowane. Mieć czyjś obraz przed oczyma albo w pamięci (co w rezultacie i tak na jedno wychodzi) to po prostu o kimś pamiętać, to nie umieć o tej osobie zapomnieć oraz przechowywać w pamięci wszystkie chwile z nią związane. To zamknąć oczy i ją ujrzeć – tak, jakby stała dosłownie przed nami. Jest to zazwyczaj osoba, z którą z jakiś powodów nie możemy być – nawet, jeśli szczerze i od serca tego pragniemy, lecz niestety, okoliczności zupełnie ku temu nie sprzyjają. Wspomnienia związane z takimi ludźmi są zwykle miłe i nader przyjemne, chcemy je zachować dla siebie na zawsze, ponieważ jakaś nasza część już na zawsze będzie należeć do tego właśnie człowieka, będziemy również na swój własny sposób kochać go wiecznie.