Świeczka kojarzy nam się zwykle z czymś smukłym i strzelistym (poniekąd niesłusznie, ponieważ świeczki mają różne kształty). Stąd właśnie wzięło się powiedzenie o tym, że ktoś wyprostował się niczym świeca. Wyprostować się niczym świeca to po prostu stanąć na baczność. Dla przykładu żołnierze stanęli jak jeden mąż na baczność, kiedy w pomieszczeniu pojawił się ich dowódca. Stali prościutko jak świeczki. Na ważnym zebraniu pojawił się niespodziewanie prezes przedsiębiorstwa. Zaskoczeni tym faktem pracownicy natychmiast zerwali się z krzeseł i stanęli niczym świeczki. Tkwili tak, dopóki prezes nie usiadł i gestem dłoni nie zachęcił zebranych w pomieszczeniu osób do zajęcia miejsc. Skończyła się przerwa, było już po dzwonku, uczniowie czekali pracowni na nauczyciela. Ten jednak nie pojawiał się przez dłuższy czas, więc uczniowie nie zachowywali się grzecznie. Gdy nauczyciel stanął w drzwiach, uczniowie od razu wyprostowali się niczym świeczki oraz momentalnie ucięły się wszystkie rozmowy.